"معشـــــوقه ای پیداکرده ام به نام روزگار
این روزهـــــا سخت مرا درآغـــــوش خویش
به بازی گرفـــــته است"

هرگز برای کســی ناراحتی نکن
که عذابت میده
فقط یه لبـــــــخند
وبگو ممنون واســــــه این شانسی که بهم دادی
تا بتــــــــــونم یه کسی بهتر از تو پیـــــــــدا کنم ...

دِلَم... نَه عِشقِ آتَشین میخواهَد
نَه دروغ هاےِ قَشَنگ
نَه سُکوتِ تَلخِ شاعِرانه
نَه اِدِعاهاےِ بُزُرگ
دِلَم یِک فِنجان چاےِ داغ میخواهَد و یِک دوست!!!

مــــرگ...
خبـــر که نمی کنــــد!
یک روز می بینی... نیامـــــدم!!!
یعنی کـــه دیـــــگر نیستــــــم...

صــــدای خنده خـــدا را میشنوی؟؟؟

دعـــایت را شنیده به آنچـــه محــــال می پنـــداری می خــندد!!!

 به سلامتیه گــوسفنـد کـــه دلش به چوپانش خـــوشه

اما خبر نداره کـــه اونم دستش با قصاب تـــو یه کاسه هست!!!

از تمام جهـــان به خانــه برمي گردي

در را كـــه باز مي كني

چـــراغ را كـــه خودت روشن مي كني

مي فهمي كـــه چقــــدر تنهـــــايي!!!

گــــاهی لازم است
دکتر به جـــای یک مشت قـــرص
بـــرایت " فریــــــــاد " تجویز کند...

پرنــده ای کـــه بال و پرش ریخته باشـــد مظلومیت خــاصی دارد! 
باز گـــذاشتن در قفسش توهینی است بــه او! 
در قفس را ببند تا زنـــدان دلیل زمینگیــر شدنش باشـــد... 
نـــه پــر و بـال ریختــه اش!!

بی تـابم ...
     دلـم تاب میـפֿـواهد و یڪ هُـل مـפـڪم
           ڪہ دلـم هُرے بریزد پاییـטּ...
                  هرچـہ در פֿـودش تلنبار ڪرده...!!!

مــن و تــو در هم گـــره خورده ایم..
گـــره ای کــــور به نام سرنوشت
تــو آن سوی تفاوت هـــای محض و مـــن نشسته در تردیـــد
تــو انتخــاب می کنی و می روی
و مــن..
هنـــوز به ای کــــاش ها دل بسته ام..
کـــه ای کــــاش می ماندی و باهــم گـــره از کارمـــان می گشودیــم!!!

جســارت می خواهـــد ...

نزدیک شدن به افــکار دختری

که روزهـــا

مـــردانه با زندگی می جنگـــد !

امـــا .... شب ها

بالشش از هق هق های دختــرانه خیس است ... !!!

می گــــویند : شـــــاد بنویس ...

نوشته هـــایت درد دارنــــد!

و مــــن یاد ِ مردی می افتـــم ،

کــــه با کمـــانچه اش ،

گــــوشه ی خیابان شـــــاد میـــزد...

امـــــا با چشمهــــــای ِ خیس ...

 چـــــه فــــرقی می کند..
در سیرک یا در خانــــه؟!!
خنـــده ات که تلخ باشد،
دلت کــه خـــون باشد،
تــــــو هم دلقکی!!!

 خـــــــدا...!!!

اينقدر تو خـــودم ريختم كه از سرمـــم گذشت.

دارم غــــرق ميشم...

دستت كــــــجاست؟؟؟

یک جای کار میلنگه
تووووو ؛ داری ترک می کنی؛
اونادارن منو به تخت می بندن !!!

رهــــایـــم کــــردی چون
بِـرهنگــی ام را نَدیدی
بــوسـهِ هــایـت لبانم را حس نکرد
و طَعـــــمِ گــس گُنـــاه را با من نچشیدی
رهــــــایـــم کـــــردی
چـــون پاک عِشـــــق وَرزیـــدم...

دلـــم...!!
بـرای تـو کـه نــه...!!
ولـــی...!!
بــرای روزهــای بــا هــم بـودنــمــان تـــنــگ شـــده ...!!
بـرای تـو کـــه نـه...!!
ولـی...!!
بـــرای * مــواظـب خــودت بــاش * گفتن تـــنـــگ شـــده ...!!
بــرای تــو کــه نــه...!!
ولـی بــرای نــگــاهـی کــه تــا پـیــچ ســر کــوچـه تــعـقــیـبـت مـی کـرد تـنـگ شـده ...!!
بـرای تــو کــه نـه...!!
ولـی...!!
بـرای دلــی کــه نــگــرانــت مـی شــد تــنـگ شـده...!!

آن شرلى هم نشديم
كسى از ما بپرسه آنـــه، تكرار غريبانه روز هايت چگونه گذشت؟

كــــاش مي شد خودمــــو يه جـــايي بــــزارم و برگــــردم

ببينـــم كـــــه ديگـــــه نيستــــم!!!

  منــزل خـداست؟ 
این منــم مـزاحمی کـه آشناست 
هــزار دفعه ایـــن شماره را دلـم گــرفته است 
ولی هنـــوز پشت خط در انتــظار یک صــداست 
شمـا کـه گفتـه ایـد پاسخ سلام واجب است 
به ما کــه می رسد ، حساب بنده هـایتان جــداست؟ 
الـــــو .... 
دوباره قطــع و وصل تلفنـم شــروع شد 
خـرابی از دل مـــن است یا کـــه عیب سیم هاست؟ 
چـرا صدایتان نمی رسـد؟ کمی بلنـد تـر 
صدای مــن چطــور؟ خـوب و صاف و واضـــح و رسـاست؟ 
اگــر اجــازه می دهی بـرایت درد دل کنـم 
شنیـــده ام کــــه گـــریه بر تمـــام دردها شفـــاست 
دل مــرا بخــوان به سوی خــود تا کـه سبک شـوم 
پناهــگاه این دل شکسته خانـــه ی شماست 
الــــو، مــرا ببخش ، باز هــم مزاحمت شــــدم 
دوباره زنـگ می زنم، دوباره، تا خـــــدا خــــداست.

ســـخت است... ميـــداني؟؟؟

اينهمــــه دل در دنيــــا هست كــــــه

هيــــــچ كــــدام برايـــــم تنـــگ نمي شـــــود!!!

امــــروز پر از بـــغضم!!!

شـــانه ات ساعتي چنــــد رفيـــــق؟؟؟

لعنت بــه همـــه ي صـــراط هاي مستقيمي كـــه عرضـــه ندارنـــد

تــــو را به مـــن برساننـــد!!!

گيــــرم كـــه خلـــق را به فـــريبت فــريـفــتي

                  با دست انتقــــام طبيعت چـــــه مي كــــني؟؟؟

آمـــد و قــلب مـــرا دزديــد و رفـــت؛ بي قـــراري هـــــاي مـــن را ديـــد و رفـــت

او گمـــان مي كـــرد مـن ديـــوانه ام؛ بـر مـن و احسـاس مـــن خنديـــد و رفـــت

غنچـــه هاي عشـــق را از خـــاك جهـــــان؛ با تمـــام بي وفـــايي چيــد و رفـــت

دل به او بستـــم ولي افســـوس او، حــــال و روز مـــن را كمي فهميــد و رفـــت

باورم شـــد رفتنـــش، امــّــــا عجـــيــب؛ بعــــد از او ايمـــان مـــن لــرزيد ورفـــت

خـــواستم برگــــردم و عاشق شـــوم؛ عشـــق هم ديگـــر زمـــن ترسيد ورفـــت!!!

نـــه صدايــش را نازكـــــ مي كـــــرد،

نـــه دستانـــش را آردي...

از كجـــــا بايـــد به گــــرگ بودنـــش شكــــ مي كــــردم؟؟؟

هيـــچ انتـــظاري از كسي نــــدارم

ايــن نشـــان دهنـــده قــدرت مــــن نيست...

مسئــــله خستگي از اعتمــادهــــاي شكستـــه است!!!

در دنیـــایی کـــه همــــه گـــوسفنــدنــد یا گـــرگ،

ترجیـــح می دهـــم چـــوپان باشـــم...

همدیگـــــر را بــدریــــد،

مـــن نی می زنــــم...!!!

جـــايي خـــوانـــدم

به سبب آنكـــه كسي دوستـــمان داشته باشـــد زنـــده ايــــم...

ســـــوالي پـــيش آمـــــد...

مـــــن بــــراي چــــه زنـــــده ام؟؟؟

مــــن آواره در دنيــــا به دنـــبال كسي هستــــم

كــــــه با مهــــــر آشنـــا باشــــد

دلـــــش غمـــگين

خـــــودش ســــاده

كمي از جنس مــــا باشــــــد

           به دنــــبال كسي هستــــم

                         به دنــــبال كسي هستــــم

                                      به دنــــبال كسي هستــــم

اينجـــا

تا پيـــراهنت را سيـــاه نبيننـــد؛

باور نمي كننـــد چيـــزي از دست داده باشي...!!!

بخنــــد

بلنـــدتـــر بخنـــد

جـــدي نگيـــر افـــتادن هايـــم را

تلـــو تلـــو خـــوردن هايـــم را

ايـــن كـــلاهي كـــه به ســـر زار مي زنـــد را

بخنــــد عزيــــزم

بلنـــدتـــر بخنـــد

دلـــقك شـــده ام كـــه بخنـــدانمت...!!!

تـــــــــو را طلـــب نمي كـــــنم

نــــه اينكـــــــــــــه بي نيــــــــــازم!!!

صبــــــــــــــــــــورم...!!!

هميشـــه هـــم قافيـــه بــوده انــــد!!

"سيـــب و فــــريب"

هماننــــد سيبي كـــــه آدم و حـــــوا را فــــريفت.

و حــــالا همه با هــــم مي گوييم: "سيـــــب"

و دوربين هــــاي عكاسي را فــــريب مي دهيــــم؛

تا پنهان كنيم اندوهمـــان را پشت اين لـــبخند مصنـــوعي...!!!

مگــــسی را کـشتــــم

نه به ایـــن جــــرم کـــه حیوان پلیدیست، بـــد، است

و نه چـــون نسبت ســـودش به ضرر یک به صـــد است

طفــل معصـــوم به دور ســـر مـــن میچرخید؛

به خیالـــش قنـــدم...

یا کـــه چـــون اغذیه ی مشهـــورش تا به آن حـــد، گنـــدم...

ای دو صـــد نور به قبـــرش بارد؛

مگـــس خوبی بود...

مـــــن به ایـــن جــــرم کـــه از یاد تـــــو بیرونم کـــــرد

مگـــــسی را کشتـــــم...!!!

 حقیقت اینـــه کــــه:

هــــرچی مهـــربونتر باشی؛

بیشتـــر بهت ظلم میکـــنن...

هــــرچی صـــادق تـــر باشی؛

بیشتـــر بهت دروغ میگــــن...

هـــرچی خـــودتو خاکی تـــر نشون بـــدی؛

واست کمتـــر ارزش قائلنـــد...

هـــرچی قلبتـــو آسونتـــر در اختیار بـــذاری؛

راحت تـــر لـــهش میکـــنن...

و اگــــر بدونند کـــه منتظـــری و بهشـــون احتیاج داری...؛.

انـــدازه یه دنیا ازت فاصلـــه می گــــیرند!!!

گــــــاهی؛

حـــس می کنـــم روی دست خــــدا مانــــده ام...!!!

خستــــه اش کـــــرده ام...!!!

خـــــودش هم مانــــده با مـــن چـــه کنـــد...؟؟؟

گـــفتی:

فـــرامــــوش کــــــردن کـــــار ســــاده ایست!!!

تـــــــو فــــرامــــوش کــــن...

مــــن ایــــن ســـــاده ها را بلـــــد نیستم!!!

وقــتی،

دلــتنگ تـــو می شــوم...

وقـــتی،

عطـــر تنت را می خــواهـــم...

مـــن به باد هـــم التمـــاس می کنـــم؛

خـــــدا کـــه جـــای خـــود دارد!!!

آنکـــه دستانـــش را اینقـــدر محکـــم گـــرفتـــه ای؛

دیــــروز، عــاشق مـــن بـــود!!!

دستانــت را خستــه نکـــن...

محکـــم یا آرام...

فـــردا، تــــو هـــم تنهــــــایی!!!