چقدر حرف بود و من فقط سکوت کردم!
چقدر حرف هست و من فقط سکوت می کنم!
رفتنت را سکوت کردم!
انتظار بازگشتت را سکوت کردم!
حالا آمدنت را هم سکوت می کنم!
داشتنت را هم ...!!

پــروردگـــارا...!!!

دوست دارم بر فــراز آسمانهــا پـَـر بگيرم و فــرياد برآورم...

در اين دنيايي كه قلب ها از سنگ و آهـن است و بي خبر از عــاطفه!!!

تــو را به آسمــاني ها سوگــند،

مـــرا به حال خــود رهــا مكـــن...!!!

خــــدایا!!!

 دستانت که مـــال من باشند؛

هیــــچ کـس مـــرا دست کـم نمی گیـرد...!!!

امـــروز عاشقى سرمـــایه مى خواهـــد

وقت ِ آزاد و حواس ِ جمع

كــه من نـــدارم!

حوصلـــه ام كـــم است

مشغلـــه ام زیاد

و مى خواهـــم ســــر به تن ِ هیچ رویایى نباشـــد!!!

مریض که می شوی پرستار می شوم!!!

می آیم و می نشینم کنار تخت دلتنگی ات،

موهایت را با دستانم نوازش می کنم،

می روم و قرص "ماه " را برایت می آورم!!!

تب که می کنی،

در حوض شب پاشویه ات می کنم؛حوضی که همان قرص در آن است

و پتوی نم دار ابر را رویت می کشم

دستانت را در دستم می گیرم و تا خود صبح برایت دعا می خوانم

غصه نخور نازنین من

تا خورشید سلام کند 

خوب شده ای...!!!

کودک گرسنه ای به هویج دماغش زل زده...

از آجیل سفره عیدچند پسته لال مانده است

آنها که لب گشودند، خورده شدند

آنها که لال مانده اند ، می شکنند

دندان ساز راست می گفت:پسته لال،سکوت دندان شکن است.

                                                     زنده ياد: حسين پناهي

به زمین میزنی و میشکنی
عاقبت شیشه ی امیدی را
سخت مغروری و میسازی سرد
در دلی آتش جاویدی را
دیدمت وای چه دیداری،وای
این چه دیدار دلازاری بود
بیگمان برده ای از یاد آن عهد
که مرا با تو سروکاری بود
این چه عشقی است که در دل دارم
من از این عشق چه حاصل دارم
میگریزی ز من و در طلبت
باز هم کوشش باطل دارم
بخت اگر از تو جدایم کرده
می گشایم گره از بخت چه باک
ترسم این عشق سر انجام مرا
بکشد تا به سرا پرده ی خاک

                                            فروغ فرخـــزاد

حیـــــف!!!
هـر بـار مـــﮯـخواهـم بـه سمـــتت بیـــایم،
یـادم مــﮯـفتد کـــه
"دلتنگــــــﮯ"
بهـــانه ی خـــوبــﮯ بــرای تکـــرار یــک اشتبـــاه نـــﮯـست...

زـهـــرا  نوشت:+++  اين جمله مخاطب خاص دارد

كــــاش حداقـل جوانمـــردي مي كــــردي

و "مهــــرباني" ام را بهـــانه ي رفتنت نمي كــــردي!!!

تا من مجبـــور نشوم هـــر روز "سنگ" را نشان دلـــم بدهم و بگويـــم:

اگـــر مثل ايـــن بودي "او" نمي رفت!!!

"معشـــــوقه ای پیداکرده ام به نام روزگار
این روزهـــــا سخت مرا درآغـــــوش خویش
به بازی گرفـــــته است"

دِلَم... نَه عِشقِ آتَشین میخواهَد
نَه دروغ هاےِ قَشَنگ
نَه سُکوتِ تَلخِ شاعِرانه
نَه اِدِعاهاےِ بُزُرگ
دِلَم یِک فِنجان چاےِ داغ میخواهَد و یِک دوست!!!

مــــرگ...
خبـــر که نمی کنــــد!
یک روز می بینی... نیامـــــدم!!!
یعنی کـــه دیـــــگر نیستــــــم...

صــــدای خنده خـــدا را میشنوی؟؟؟

دعـــایت را شنیده به آنچـــه محــــال می پنـــداری می خــندد!!!

از تمام جهـــان به خانــه برمي گردي

در را كـــه باز مي كني

چـــراغ را كـــه خودت روشن مي كني

مي فهمي كـــه چقــــدر تنهـــــايي!!!

میلاد  دوازدهمين گل بوستان امامت و ولایت ، امام عصر و الزمان مبارک . . .

شاید آن روز که سهراب نوشت:

"تا شقایق هست زندگی باید کرد"

خبری از دل پر درد گل یاس نداشت

باید اینگونه نوشت:

هر گلی هم باشد، چه شقایق چه گل پیچک و یاس

زندگی بی مهدی

زندگی با غم‏هاست

***اللهم عجل لولیک الفرج***

مــن و تــو در هم گـــره خورده ایم..
گـــره ای کــــور به نام سرنوشت
تــو آن سوی تفاوت هـــای محض و مـــن نشسته در تردیـــد
تــو انتخــاب می کنی و می روی
و مــن..
هنـــوز به ای کــــاش ها دل بسته ام..
کـــه ای کــــاش می ماندی و باهــم گـــره از کارمـــان می گشودیــم!!!

جســارت می خواهـــد ...

نزدیک شدن به افــکار دختری

که روزهـــا

مـــردانه با زندگی می جنگـــد !

امـــا .... شب ها

بالشش از هق هق های دختــرانه خیس است ... !!!

 خـــــــدا...!!!

اينقدر تو خـــودم ريختم كه از سرمـــم گذشت.

دارم غــــرق ميشم...

دستت كــــــجاست؟؟؟

آن شرلى هم نشديم
كسى از ما بپرسه آنـــه، تكرار غريبانه روز هايت چگونه گذشت؟

  منــزل خـداست؟ 
این منــم مـزاحمی کـه آشناست 
هــزار دفعه ایـــن شماره را دلـم گــرفته است 
ولی هنـــوز پشت خط در انتــظار یک صــداست 
شمـا کـه گفتـه ایـد پاسخ سلام واجب است 
به ما کــه می رسد ، حساب بنده هـایتان جــداست؟ 
الـــــو .... 
دوباره قطــع و وصل تلفنـم شــروع شد 
خـرابی از دل مـــن است یا کـــه عیب سیم هاست؟ 
چـرا صدایتان نمی رسـد؟ کمی بلنـد تـر 
صدای مــن چطــور؟ خـوب و صاف و واضـــح و رسـاست؟ 
اگــر اجــازه می دهی بـرایت درد دل کنـم 
شنیـــده ام کــــه گـــریه بر تمـــام دردها شفـــاست 
دل مــرا بخــوان به سوی خــود تا کـه سبک شـوم 
پناهــگاه این دل شکسته خانـــه ی شماست 
الــــو، مــرا ببخش ، باز هــم مزاحمت شــــدم 
دوباره زنـگ می زنم، دوباره، تا خـــــدا خــــداست.

ســـخت است... ميـــداني؟؟؟

اينهمــــه دل در دنيــــا هست كــــــه

هيــــــچ كــــدام برايـــــم تنـــگ نمي شـــــود!!!

لعنت بــه همـــه ي صـــراط هاي مستقيمي كـــه عرضـــه ندارنـــد

تــــو را به مـــن برساننـــد!!!

هيـــچ انتـــظاري از كسي نــــدارم

ايــن نشـــان دهنـــده قــدرت مــــن نيست...

مسئــــله خستگي از اعتمــادهــــاي شكستـــه است!!!

مــــن آواره در دنيــــا به دنـــبال كسي هستــــم

كــــــه با مهــــــر آشنـــا باشــــد

دلـــــش غمـــگين

خـــــودش ســــاده

كمي از جنس مــــا باشــــــد

           به دنــــبال كسي هستــــم

                         به دنــــبال كسي هستــــم

                                      به دنــــبال كسي هستــــم

تـــــــــو را طلـــب نمي كـــــنم

نــــه اينكـــــــــــــه بي نيــــــــــازم!!!

صبــــــــــــــــــــورم...!!!

هميشـــه هـــم قافيـــه بــوده انــــد!!

"سيـــب و فــــريب"

هماننــــد سيبي كـــــه آدم و حـــــوا را فــــريفت.

و حــــالا همه با هــــم مي گوييم: "سيـــــب"

و دوربين هــــاي عكاسي را فــــريب مي دهيــــم؛

تا پنهان كنيم اندوهمـــان را پشت اين لـــبخند مصنـــوعي...!!!

 حقیقت اینـــه کــــه:

هــــرچی مهـــربونتر باشی؛

بیشتـــر بهت ظلم میکـــنن...

هــــرچی صـــادق تـــر باشی؛

بیشتـــر بهت دروغ میگــــن...

هـــرچی خـــودتو خاکی تـــر نشون بـــدی؛

واست کمتـــر ارزش قائلنـــد...

هـــرچی قلبتـــو آسونتـــر در اختیار بـــذاری؛

راحت تـــر لـــهش میکـــنن...

و اگــــر بدونند کـــه منتظـــری و بهشـــون احتیاج داری...؛.

انـــدازه یه دنیا ازت فاصلـــه می گــــیرند!!!

گــــــاهی؛

حـــس می کنـــم روی دست خــــدا مانــــده ام...!!!

خستــــه اش کـــــرده ام...!!!

خـــــودش هم مانــــده با مـــن چـــه کنـــد...؟؟؟

گـــفتی:

فـــرامــــوش کــــــردن کـــــار ســــاده ایست!!!

تـــــــو فــــرامــــوش کــــن...

مــــن ایــــن ســـــاده ها را بلـــــد نیستم!!!

وقــتی،

دلــتنگ تـــو می شــوم...

وقـــتی،

عطـــر تنت را می خــواهـــم...

مـــن به باد هـــم التمـــاس می کنـــم؛

خـــــدا کـــه جـــای خـــود دارد!!!

بغضهـــایم را بـــه آسمـــان سپـــردم...

خــــــدا به خیر کـــند؛

باران امـشـب را...!!!

یادم باشد کــــه زیبایی های کوچک را دوست بدارم؛

حتی اگـــــر در میان زشتی هـــــای بزرگــــ باشنــــد

یادم باشــــد کــــه دیگــــران را دوست بــــدارم؛

آن گـــــونه کـــــه هستند ، نه آن گــــونه کــــه می خــــواهــــم باشنـــد.

یادم باشـــد کــــه هرگــــز خــــود را از دریچـــه نگاه دیگــــران ننگـــــرم

کــــه مـــــن اگــــر خـــــود با خویشتن آشتی نکنــــم؛

هیــــچ شخصی نمی توانـــد مــــرا با خــــود آشتی دهــــد.

یادم باشــــد کــــه خــــودم با خــــودم مهــــربان باشـــم؛

چــــرا کـــه شخصی کـــه با خـــود مهـــربان نیست، نمی توانـــد با دیگـــران مهـــربان باشـــد!!!

ســـــال تحـــویل شــــد و مـــــن

تمــــام دلتنگی هــــایـــم را به جـــــای تـــــو؛

در آغــــوش می کشم و چقـــــدر جایت در میــــان بازوانــــم خـــالیست!!!

چـــه زيبا خــالقي دارم؛چـــه بخشنده خــــداي عاشقي دارم

كـــــه مي خواند مـــــــرا؛ با آنكـــــه مي دانـــد گــــــنهكارم

اگـــــــر رخ بر بتابانم؛ دوباره مي نشيند بر ســـــر راهـــم

دلــــم را مي ربايد؛ با طنين گــــرم و زيبايش

كــــه در قاموس پاك كبريايي،قهــــــر،نازيباست

چــــــه زيبا عاشقي را دوستـــــــ مي دارم

دلـــم گــــرم است،

مي دانم كــــــــه مي داند بدون لطفِ او تنهـــــاي تنهـــــــايم

خــــــــــدايِ مــــــن،خــــدايي خـــــــوب مي داند

و مي دانــد كـــــه سائل را نبايد دست خالي راند

چـــــه تــــرس از ظلمت شبها به هنگامي كـــــه مي گـــويد:

عـــــــزيزم،حاجتي داري اگــــــــر،اينك بخوان مـــــــا را

كــــــه مـــن حاجت روا كردن براي بنده ام را دوست می دارم.

آدم

ایــــن روزهــــا هــــوای چشمــــان حــــــوّایت

عجـــــــیب بارانیســـــت!!!

هــــــــوایش را داشتـــــــــه باش..!!!